از بازیهای زندگی نمی تونی خودت رو کنار بکشی .
مث همین بازی که بهش می گن جناق شکستن .
این بازی فقط و فقط دو نفره باید انجام بشه . نمی دونم چرا هیچ
وقت این بازی رو یاد نمی گیرم .همش میگم بلدما اما بازم میگن تو باختی .
جناق رو که می دونی چیه . یه تیکه از استخونه سینه است . یعنی
مهم ترین استخون سینه است. یکم اونور تر از قلب . درست اون وسطا
.دو نفر که می خوان با هم جناق بازی کنن هر کدومشون یه تیکه از جناق رو می
گیرن دستشون .به هم قول می دن که تا آخر بازی کنن. اونوقته که با هم فشارش
می دن که بشکنه . خوب که از هم جدا بشه .اون وقته که بازیشون
تازه شروع می شه .
اما بازم هیچ وقت نتونستم این بازی رو یاد بگیرم . مگه نباید همیشه "
یادت " باشه . خوب من همیشه یادم بود اما اون هر روز و هر لحظه که می تونست
سعی می کرد به من بگه که یادت نیست . فراموش کردی . بازم می گفتم یادم
بابا جون یادم .
اما بازم سعی می کرد کاری کنه که من فراموشم بشه .
اما با این همه هیچ وقت نمی تونم این بازی رو برنده بشم . بازی جناق
شکستن رو می گم .همون بازی که جناق رو از هم جدا می کنن . اما نمی دونم چرا
آخر بازی که می شه . همیشه تو می گی که برنده بازی تو ای .نمی دونم چرا من
که همیشه یادمه . همیشه یادمه .
اونی که همیشه یادش می ره تویی.
ولی نمی دونم چرا توی یه فرصت خوب میای و می گی : یادم تورو فراموش
.
اونوقت من میام میگم "یادت منو فراموش"؟ آخه چرا یادت منو فراموش.؟اما
تو سر تکون می دی.
میگی راهی نداره ، یادم تو رو فراموش .
همش جر می زنی . می گی من برنده شدم .بازم تو باختی . یادم تو رو فراموش
!
دیگه خیلی وقته از این بازی ها بدم می اد. بازی هایی که قانونش اینه که
فراموش نکنی . اما طرف فراموش می کنه . تازه آخر سر هم میاد بهت میگه یادم
تو رو فراموش . تو باختی .
از این بازی ها بدم میاد. از این بازی ها که من همش یادمه و تو می گی
فراموش .از این بازی ها که من همش بی خودی می بازم .از این بازی ها که درد
داره . از این بازی ها که اشک داره .از این بازی ها کار با قلب و استخون
داره .از این بازی ها که بازنده توش برنده می شه . از این جناق شکستن ها
بدم میاد .
بازم" یادت منو فراموش "
تو که یادت می ره ولی من یادم بود . تو یادت رفت اما بازم جر زدی گفتی
:
"ی ا دم ت و رو ف ر ا م و ش "
پی نوشت :
دوتا آدم یه روزی
به رسم عشق ودوستی
به یاد یاد یاران
خسرو ، شیرین و فرهاد
با مهر و عشق و دوستی کنار هم نشستند
با هم جناق شکستند.
رسم بازی همین بود
هر لحظه باشه یادش: "یادش به یاد یارش "
یه روز بهش گل بدی . یه روز بهش شقایق
تا که " یاد "ش نره اون رسمو تو اون دقایق
یادش باشه که اگه یکیشون
یادش رفتو می خواست که کم بیاره
بهش بگی آهای رفیق
بازی یه رسمی داره
یادت نره و هرگر غصه برت نداره
من یادتم عزیزم
غصه ات یه چاره داره .
حرفهای عاشقنه حتی تو این زمونه
گل و حلقه و شمعدون ، عطر و گلاب ، دلبرجون
اینا همه بهونه است، از ما به هم نشونه است
که یادت نره ، یادت باشه
عهدمون همیشه سر جاشه
یادت باشه یه روزی باهات جناق شکستم
یات باشه پای قول و قرار نشستیم
سالها گذشته حالا ،
تو شدی رند و باهوش
اومدی که بگی بم ،
"یادم تو رو فراموش "
| 
